Rehabilitacja stawu skokowego – II etap

  • 30 kwietnia 2020

W nawiązaniu do poprzedniego wpisu dotyczącego skręcenia stawu skokowego, dziś będę kontynuował temat… Wcześniej mieliśmy propozycje ćwiczeń dotyczących kilku pierwszych dni po wystąpieniu urazu, ale nie było opisu przypadku i takiej teorii. Dziś zaczynamy już kolejny etap, czyli rehabilitację i usprawnienie stawu jak i całego ciała.  Ale po kolei….

Staw skokowy górny jest również nazywany stawem skokowo-goleniowym (articulatio talocruralis) jest on jednym z dystalnych stawów kończyny dolnej. Podczas fazy podporu w czasie chodu lub wyskoku jest w stanie wytrzymać i przenosić obciążenie całego ciała. Wśród różnych dyscyplin sportowych uszkodzenia stawu skokowego w porównaniu z urazami innych części ciała są dość częste. Mieszczą się one w przedziale 15-25% wszystkich obrażeń sportowych. Np.: w siatkówce odsetek pojawiających się obrażeń tego stawu wynosi około 45%.

Podstawowymi i częstymi objawami uszkodzenia tego stawu jest obrzęk i wylew podskórny w okolicy kostki bocznej, jak również ograniczenie ruchomości stawu. W literaturze jest wiele teorii postępowania przy tego typu uszkodzeniach. Przy skręceniach (jeszcze) zaleca się zastosować metodę RICE (Rest – odpoczynek, Ice – okład z lodu, Compresion – ucisk, Elevation – uniesienie kończyny). Następnie poszkodowany zawodnik powinien udać się do lekarza wykonać badanie RTG, USG, aby dowiedzieć się jaki jest stopień uszkodzenia tkanek oraz jak rozległy i poważny. Z racji tego, że skręcenia stawu skokowego najczęściej goją się pomyślnie i szybko, bardzo często stosuje się leczenie zachowawcze typu: stabilizator, krioterapia stawu, leki przeciwzapalne i leki przeciwbólowe.

Co to jest skręcenie?

Są 4 stopnie tego uszkodzenia.
1o  – dochodzi do naciągnięcia więzadeł, małego pęknięcia w obrębie torebki stawowej. W okolicy kostki bocznej dochodzi do obrzęku (opuchlizny) a osoba po urazie odczuwa ból w tej okolicy podczas dotyku. trakcie dotykania więzadła strzałkowo-skokowego przedniego.

2o – to dodatkowe naderwanie więzadeł i rozerwania torebki stawowej. Oprócz większego obrzęku dodatkowo pojawia się krwiak. Przez odczuwalny ból pacjent nie może ustać na skręconej nodze. 

3o – więzadła są rozerwane, ból i obrzęk jest bardzo duży. Może zakończyć się operacją w celu zszycia więzadeł.

4o (awulsyjne) – to oderwanie więzadła z odłamkiem kostnym, najczęściej kończy się operacją (jeśli dobrze zostało to zdiagnozowane). Ja miałem takie skręcenie ale nie wiedziałem więc leczenie odbyło się jak przy stopniu 2. Konsekwencją jest nawracające skręcenie przez niestabilność. DLATEGO WAŻNA JEST DOBRA DIAGNOZA LEKARSKA (RTG+USG)!

Jak do tego dochodzi?

Obszar i szerokość uszkodzeń jest zależny od mechanizmu skręcenia. Najczęstszym przypadkiem jest uraz inwersyjny, czyli kiedy stopa jest ustawiona w zgięciu podeszwowym (stawanie na palcach) i nie jest w pełni obciążona (np. podczas wyskoku lub ześlizgnięcia się stopy z krawężnika). Kiedy próba bezpiecznego lądowania i/lub stabilizacji bywa nieudolna np.:  po wyskoku czy szybkiej zmiany kierunku biegu, wtedy dochodzi do skręcenia. W ułamku sekundy dochodzi do uszkodzenia więzadeł bocznych stawu skokowo-goleniowego (skokowy góry). Ten typ urazu stanowi nawet 50% uszkodzeń podczas uprawiania sportu.

CEL: zlikwidowanie obrzęku, pozbycie się bólu, poprawa zakresu ruchomości, wzmocnienie aparatu więzadłowego przez poprawę siły mięśni, polepszenie czucia głębokiego, zapobieganie i profilaktyka ponownego urazu.

Rehabilitacja:

Nieodłącznym elementem leczenia jest prawidłowa rehabilitacja Popularne formy fizjoterapii, które są pomocne w naprawie to: terapia manualna, kinesiotaping, suche igłowanie, eletrostymulacja i elektroterapia, laser, hydromasaż, ultradźwięki (fonoforeza), fala uderzeniowa, FDM.

Natomiast, to jest tylko uzupełnienie, ponieważ najważniejszą terapią, to terapia ruchem – kinezyterapia.

W poprzednim filmie dotyczącym rehabilitacji SOS skręcenia stawu skokowego, zapobiegaliśmy zakrzepom, zmniejszaliśmy obrzęk oraz zapobieganie zanikom mięśniowych w kończynach dolnych. Ćwiczyliśmy również czucie głębokie, czyli propriocepcję – czyli czucie naszego ciała w przestrzeni i utrzymanie jego środka ciężkości.

Dziś zaczynamy uruchamianie, czyli zwiększamy zakres oraz wzmacniamy mięśnie i poprawiamy czucie naszego ciała (to musimy robić przez cały czas, nawet podczas zwykłego treningu). Ćwiczenia pokazane na poniższym filmie, są ćwiczeniami celowanymi w II okres rehabilitacji, po kontroli i zgodzie lekarza, czyli ok 4 dzień po urazie. Pamiętaj, żadne z ćwiczeń nie może prowokować i powodować bólu! Uczucie rozciągania TAK, ból NIE.

Jeżeli potrzebujesz rehabilitacji lub masażu, skontaktuj się z nami.

Fizjoterapia w gabinecie, z dojazdem do domu oraz on-line.

Punkt Rehabilitacji i masażu | Wrocław, pl. Teatralny 3 | piętro 1 lokal 10 (na końcu korytarza)

Call Now Button